O braku jakiejkolwiek pociechy

Jeśli więc Bóg daje ci duchowe pociechy, przyjmuj je z wdzięcznością; pamiętaj jednak, że jest to dar Boży,
a nie twoja zasługa.
Nie wynoś się wtedy, nie ciesz się zbytnio, ani nie unoś się pychą; niech ci ten dar dopomoże do większej pokory, przezorności i bojaźliwości w całym twym postępowaniu, bo przeminie ta godzina i wrócą pokusy.

Gdy zostaniesz pozbawiony pociech, nie trać od razu ducha. Z pokorą i cierpliwością oczekuj nawiedzenia z niebios
(Jdt 8,20), bo mocen jest Bóg przyjść do ciebie z jeszcze większą łaską i pociechami.
Nie jest to nic nowego, ani obcego dla znających drogi Boże; w życiu wielkich świętych i dawnych proroków często pojawiały się takie kolejne, następujące po sobie zmiany.

Thomas à Kempis

"O naśladowaniu Chrystusa"
"De imitatione Christi"
Księga 2, rozdz. 9, str. 118-119